Bu yazı sevgili dostum Sedef Örsel Özçelik'e ithaf edilmiştir.
Benim bir kızım var: Ayşe Eylül Bali (AEB); 3,5 yaşında. Şimdiye kadar gelişim sürecindeki herşeyi geç yaptı: geç yürüdü, geç konuştu, çişini geç söyledi. Çok temkinli ve sanırım mükemmeliyetçi (tıpkı ben). Tam olmadan hiçbir şeyi yapmıyor.
Uzun zamandır teyzesi (yaya), annesi (Nuray) ve ben kakasını da tuvalete yapması konusunda kendini iknaya çalışıyorduk ama heyhat... Minnakzade hep elinde bir adet "alıştırma donu", "hadi bana bunu giydirin, altıma yapıcam, siz de başka odaya gidin" diyordu ta ki geçen pazartesiye kadar.
Pazartesi öğleden sonra cep telefonuma bir mms düştü: baldızımdan ki AEB'ye o bakıyor, her zamanki gibi komik bir pozunu yolladı kızın diye düşündüm ve mesajı açtım... Allahımmmm o da ne? Lazımlık ve içinde kocaman, kahverengi bir şey. Endişelenmeyin fotoğrafı gösterecek değilim, zaten görmek isteyeceğinizi de hiç sanmıyorum. Ben de nasıl bir sevinç, nasıl bir mutluluk. Neredeyse ağlayacağım ki sığır olmadığım için bu normal olsa gerek. Aynı mms tabii Nuray'a da gitmiş. O benden beter.
Blog işinden anlayan eşdost sağolsunlar "hep iktisat, siyaset yazma sakın bayarsın; biraz gündelik hayattan bahset" dediler. Deneyimli bir Ertuğrul Özkök okuru olarak mesajı aldım. Uzmanlığa inanırım, sözlerini dinlemeye karar verdim ve ortaya bu yazı çıktı. İnşallah gelecek günlerde aşk, ilişkiler, zeytinyağı, 40 azması gibi konularda da kalem oynatırım. Tabii tasavvuf ve ezoterizm de olacak.
Ha bu arada AEB, ara sıra telefonlarımızı eline alıp bu meşhur fotoğrafı buluyor, eliyle ekranda hızla büyütüyor. Tam ekran bir kaka, "bak babi dev kaka yaaa baksana!"
Benim bir kızım var: Ayşe Eylül Bali (AEB); 3,5 yaşında. Şimdiye kadar gelişim sürecindeki herşeyi geç yaptı: geç yürüdü, geç konuştu, çişini geç söyledi. Çok temkinli ve sanırım mükemmeliyetçi (tıpkı ben). Tam olmadan hiçbir şeyi yapmıyor.
Uzun zamandır teyzesi (yaya), annesi (Nuray) ve ben kakasını da tuvalete yapması konusunda kendini iknaya çalışıyorduk ama heyhat... Minnakzade hep elinde bir adet "alıştırma donu", "hadi bana bunu giydirin, altıma yapıcam, siz de başka odaya gidin" diyordu ta ki geçen pazartesiye kadar.
Pazartesi öğleden sonra cep telefonuma bir mms düştü: baldızımdan ki AEB'ye o bakıyor, her zamanki gibi komik bir pozunu yolladı kızın diye düşündüm ve mesajı açtım... Allahımmmm o da ne? Lazımlık ve içinde kocaman, kahverengi bir şey. Endişelenmeyin fotoğrafı gösterecek değilim, zaten görmek isteyeceğinizi de hiç sanmıyorum. Ben de nasıl bir sevinç, nasıl bir mutluluk. Neredeyse ağlayacağım ki sığır olmadığım için bu normal olsa gerek. Aynı mms tabii Nuray'a da gitmiş. O benden beter.
Blog işinden anlayan eşdost sağolsunlar "hep iktisat, siyaset yazma sakın bayarsın; biraz gündelik hayattan bahset" dediler. Deneyimli bir Ertuğrul Özkök okuru olarak mesajı aldım. Uzmanlığa inanırım, sözlerini dinlemeye karar verdim ve ortaya bu yazı çıktı. İnşallah gelecek günlerde aşk, ilişkiler, zeytinyağı, 40 azması gibi konularda da kalem oynatırım. Tabii tasavvuf ve ezoterizm de olacak.
Ha bu arada AEB, ara sıra telefonlarımızı eline alıp bu meşhur fotoğrafı buluyor, eliyle ekranda hızla büyütüyor. Tam ekran bir kaka, "bak babi dev kaka yaaa baksana!"
Can ve kadim dostum BBB :) onur duydum! AEB'yi güzel yanaklarından öpüyorum. Siz sevgili anne ve babayı, ve de teyzeyi sabırla beklediğiniz, sevgiyle yavrunuza destek olduğunuz için AEB adına teşekkürlerimi sunuyorum. Kısaca HELAL! Fotoğraf kısmına da bayıldım.
YanıtlaSilHemen minik bir öneri: İletişim Yayınları'ndan 'Kafasına Edeni Bulmaya Çalışan Küçük Köstebeğin Hikayesi' kitabını tavsiye ediyorum.
http://www.iletisim.com.tr/kitap/kafasına-edeni-bulmaya-çalışan-küçük-köstebeğin-hikayesi-1434.aspx
Ailece keyifli okumalar canlar :) sevgiyle kucakladım!
Sedef